Woar datie uuege gruuete wolke wuuenen ,

te midde van ne lange poaternoster

van groene dijken en schuuene kreken,

woar datte gruuete canada’s

tot oan den eemel groeën,

woar datter op die Woease groond

petetten en mais, tullepen en taaref

uitte veilde nar bove kruipen,

woar datte pjeurden en de koeën

den tijt van ulder leven ein

doar voele ‘k ik mi tuis.

 

Woar datte luchten en de zon

amets te straf zin om nar te kijken,

woar datte meinsen op ulder eige zin

en in et parek of de kring

zue gjeire soame kommen

doar voele’k ik mi tuis.

 

Woar datte jeugt nog fel is,

Woar datte kindere nog buite spelen

Woar dant nog oneindeg stil kan zijn

op ne schuuene zomermarent,

awel, doar kommekik gjeiren tuis.

Aultit.

Karremes drijntwinteg

 

September ee nog schuuëne doagen.

 

Ons durrrep wuuërd elken dag

al langsom troager wakker,

stillekes en nat van den dau,

binst da te zon  probeert

deur de mist te brannen

en tegen tsmiddags gjeil en gout

de polders achter ons doet bleenken.

 

De struiken en de buuemen

doen ulder zondagse kliëren oan

en loaten ulder schuuënste kleuren zien:

de leutege kleuren van ’t achterjoar.

De gruuete warmte is no toch verbij

en alles riekt wir lekker fris.

 

Adde gij soms uk langst de Zalegemdijk

nar Mjeirdoonkdurrep  komt gereen,

langste frisse kreken mi ulder kroagen van riet,

in de lommerte van d’uuege buuemen,

den witte wel dant karremes wuuert.

 

Da leefd’ ier nog, en neig!

We zimmen  ommerst op ons eigen.

Kom gi gerust mar nieker af,

want tis ier goet oonder den toren.

 

En bring wa moaten mee  nar ier,

want Mjeirdoonk en zen karremes,

das aultit fieëst en veel plezier!

En doed o zondagse kliëren oan😊.

 

Cornilles 2021

 

Ik gon ies nar turrep,

want Cornilles die wacht.

Doar zin net wa meinsen

mi ’t zelfste gedacht.

 

Ik gon nar de meules,

tis karremes ier

tis tijt vur wa leut

en een bitsje plezier

 

Ik gon ies nar ‘t parek,

doar uerek meziek

Ik vin da zuue leutig

en zuue simpatiek

 

Ik gon ies nar ‘t stroat

en ik dreenk doar een pint

Da is ier een karremes

da ge nieveranst vint

 

En smoondags go’k ik

in de karek nar de mis.

En ‘k paas on ne meins

dat er noo niemer is.

 

Ik kuep mi ne smouterbol

of een klein pakske friet

en ik klap mi wa moaten

die da g’aunders nie ziet.

 

Ik gon ies nar turrep

en sebíet mar nar uis

Want onder dieën toren

…der zinne ‘k ik tuis!

Hier groeit een verzameling van Meerdonkse dialectwoorden, uitdrukkingen en namen. Geef gerust bedenkingen of commentaar!

 

 

aa

aarder

achtergaurster, achtergaras (vroedvrouw)

achternoen

allee

allemanswies

amet(s)

ammel

ammel tuuep

annekesnest

annewuiten

arum

asgraunt

assenbak

aunt

awar

babbeluut

badden

bajaut

baniejet

bakkes

bareg

barrevoets

bassing

bat (koarten)

bazas

begaunkenis

benaut

bezekoek

biezabijs

bijs, bijzen (schommel)

billeken (prentsjen)

binst

bitteken/een bitsjen

bjeir

bjeirlavrou

bjeirloet

bjeirput

blaffeturen

blaffon

blageur

bommela

bots (nog tegegekomen)     

bucht

buemen

buitenbloaren

bustel

buuske staump

desteren

divueren

draddels (slapers in de ogen)

drieëfelen

duvelkeskarremes

eenkelstieën

emelichten

eps

flurres

frak

galosjen

gattekletser

gemak

gieregoart

grasduiker

gulder

ieëmer

ievuranst

in zenne/eure padderen

jan min klueten

 

jeandarem

jezekeszaulef

juefrau

jutem

kabas

kannesjeir

kannisselzjap

kantuit

karek

kassein

ketseballen

kieis (kaars)

kinnekessuiker

klieëken

klipper/klipperen

knoesels

komunizon

koppejoager

kornis

kousevoetn

kreuzeneus

krimmelas

kunstlabareg

laumpadjeir

lekstok

leut

leut on den teut

leuteg

leuteg

lifken

ljuepen

mar

marrebol

mellekkieten

mesput/mesuuep

minnegat

mjeirlon

mjiester

moalderij

moederkeszaulef

murezjieker

muttesknien

nestelingen

nuuf

lifken

lozie

madolie

oamer

oekedoeleken

ommerst

omvaarparen

oonderpaster

ossemen

overoeks

pannelapper

paraa

paraa

paster

pazen

penjoaer

persjèn

pertang

petetschelder

petetten

pezewever

piel

pielepueten

pielewiet

pielewuiter

 

 

piepken duik

pjeirt

plansier

plansierpad

poeëren

pots

puit

puitekousen

schaar (op minnen otto)

schoven

sebiet

seskes

sieziep
stroatlueper
luepen

sinneworrig

sjampetter

sjiek

sletsen

sluet

sluiveren

sneuvering

sneuvering

soauzie

soazie

soeselen

soetjén

spuchelen

stoof

stramein

stroatlueper

stuifbol

swinst

't usken

tettergat

tettezot

taluer

tefreint

tiekenaken

tieënsletsen

toernavies

toert

toot

trasbak

triporteur

tritsen

trottienet

tsjeur(s)

tutefrut

twalseree

uerzauken

uitleigen

ulder

vaar

vaarkesluizen (snoep)

valling

verket

vielo

vielo
sjiek

vloag
wjeir

vuschuet

warek

wartag (zondag én...)

wjeirschjeir

wueren

zieëker

zjieveren

zjieverieir

zjuzemienen

zwaunzen

 

 

 

 

 

Te laat

 

Mijn dorp van toen lag weggeborgen,

achter de dijk, een kraag van riet.

Wie er niet zijn moest, kwam er niet...

zodat de kleinen zonder zorgen

de straat op konden naar de klas,

langs smalle paden kattenkwaad,

tussen het hoog gehooide gras,

met mist omringd en ver geblaat.

 

Mijn dorp van nu verlengt de steden

en wordt bebouwd door een forens

of door een ander jachtig mens

die op mijn paden, platgereden

en in steriel beton gevangen,

op zoek gaat naar wat flarden rust

en daarmee snel en onbewust

mijn plompverloren dorp doet hangen.

 

Ik ben allicht te laat geboren,

want stadse drukte zegt me niets.

Geef mij maar bomen en een fiets

die rijdt langs wat ik ben verloren.

Zo blijf ik polderverzen schrijven.

Hoewel ik leuks weet in de stad

vertoef ik liever in dit gat,

dat  eindeloos zichzelf zal blijven.

 

Stauf Meilek

Miel den Aarder