Karremes drijntwinteg
September ee nog schuuëne doagen.
Ons durrrep wuuërd elken dag
al langsom troager wakker,
stillekes en nat van den dau,
binst da te zon probeert
deur de mist te brannen
en tegen tsmiddags gjeil en gout
de polders achter ons doet bleenken.
De struiken en de buuemen
doen ulder zondagse kliëren oan
en loaten ulder schuuënste kleuren zien:
de leutege kleuren van ’t achterjoar.
De gruuete warmte is no toch verbij
en alles riekt wir lekker fris.
Adde gij soms uk langst de Zalegemdijk
nar Mjeirdoonkdurrep komt gereen,
langste frisse kreken mi ulder kroagen van riet,
in de lommerte van d’uuege buuemen,
den witte wel dant karremes wuuert.
Da leefd’ ier nog, en neig!
We zimmen ommerst op ons eigen.
Kom gi gerust mar nieker af,
want tis ier goet oonder den toren.
En bring wa moaten mee nar ier,
want Mjeirdoonk en zen karremes,
das aultit fieëst en veel plezier!
En doed o zondagse kliëren oan😊.
Cornilles 2021
Ik gon ies nar turrep,
want Cornilles die wacht.
Doar zin net wa meinsen
mi ’t zelfste gedacht.
Ik gon nar de meules,
tis karremes ier
tis tijt vur wa leut
en een bitsje plezier
Ik gon ies nar ‘t parek,
doar uerek meziek
Ik vin da zuue leutig
en zuue simpatiek
Ik gon ies nar ‘t stroat
en ik dreenk doar een pint
Da is ier een karremes
da ge nieveranst vint
En smoondags go’k ik
in de karek nar de mis.
En ‘k paas on ne meins
dat er noo niemer is.
Ik kuep mi ne smouterbol
of een klein pakske friet
en ik klap mi wa moaten
die da g’aunders nie ziet.
Ik gon ies nar turrep
en sebíet mar nar uis
Want onder dieën toren
…der zinne ‘k ik tuis!
Hier groeit een verzameling van Meerdonkse dialectwoorden, uitdrukkingen en namen. Geef gerust bedenkingen of commentaar!
aa
aarder
achtergaurster, achtergaras (vroedvrouw)
achternoen
allee
allemanswies
amet(s)
ammel
ammel tuuep
annekesnest
annewuiten
arum
asgraunt
assenbak
aunt
awar
babbeluut
badden
bajaut
baniejet
bakkes
bareg
barrevoets
bassing
bat (koarten)
bazas
begaunkenis
benaut
bezekoek
biezabijs
bijs, bijzen (schommel)
billeken (prentsjen)
binst
bitteken/een bitsjen
bjeir
bjeirlavrou
bjeirloet
bjeirput
blaffeturen
blaffon
blageur
bommela
bots (nog tegegekomen)
bucht
buemen
buitenbloaren
bustel
buuske staump
desteren
divueren
draddels (slapers in de ogen)
drieëfelen
duvelkeskarremes
eenkelstieën
emelichten
eps
flurres
frak
galosjen
gattekletser
gemak
gieregoart
grasduiker
gulder
ieëmer
ievuranst
in zenne/eure padderen
jan min klueten
jeandarem
jezekeszaulef
juefrau
jutem
kabas
kannesjeir
kannisselzjap
kantuit
karek
kassein
ketseballen
kieis (kaars)
kinnekessuiker
klieëken
klipper/klipperen
knoesels
komunizon
koppejoager
kornis
kousevoetn
kreuzeneus
krimmelas
kunstlabareg
laumpadjeir
lekstok
leut
leut on den teut
leuteg
leuteg
lifken
ljuepen
mar
marrebol
mellekkieten
mesput/mesuuep
minnegat
mjeirlon
mjiester
moalderij
moederkeszaulef
murezjieker
muttesknien
nestelingen
nuuf
lifken
lozie
madolie
oamer
oekedoeleken
ommerst
omvaarparen
oonderpaster
ossemen
overoeks
pannelapper
paraa
paraa
paster
pazen
penjoaer
persjèn
pertang
petetschelder
petetten
pezewever
piel
pielepueten
pielewiet
pielewuiter
piepken duik
pjeirt
plansier
plansierpad
poeëren
pots
puit
puitekousen
schaar (op minnen otto)
schoven
sebiet
seskes
sieziep
stroatlueper
luepen
sinneworrig
sjampetter
sjiek
sletsen
sluet
sluiveren
sneuvering
sneuvering
soauzie
soazie
soeselen
soetjén
spuchelen
stoof
stramein
stroatlueper
stuifbol
swinst
't usken
tettergat
tettezot
taluer
tefreint
tiekenaken
tieënsletsen
toernavies
toert
toot
trasbak
triporteur
tritsen
trottienet
tsjeur(s)
tutefrut
twalseree
uerzauken
uitleigen
ulder
vaar
vaarkesluizen (snoep)
valling
verket
vielo
vielo
sjiek
vloag
wjeir
vuschuet
warek
wartag (zondag én...)
wjeirschjeir
wueren
zieëker
zjieveren
zjieverieir
zjuzemienen
zwaunzen
Te laat
Mijn dorp van toen lag weggeborgen,
achter de dijk, een kraag van riet.
Wie er niet zijn moest, kwam er niet...
zodat de kleinen zonder zorgen
de straat op konden naar de klas,
langs smalle paden kattenkwaad,
tussen het hoog gehooide gras,
met mist omringd en ver geblaat.
Mijn dorp van nu verlengt de steden
en wordt bebouwd door een forens
of door een ander jachtig mens
die op mijn paden, platgereden
en in steriel beton gevangen,
op zoek gaat naar wat flarden rust
en daarmee snel en onbewust
mijn plompverloren dorp doet hangen.
Ik ben allicht te laat geboren,
want stadse drukte zegt me niets.
Geef mij maar bomen en een fiets
die rijdt langs wat ik ben verloren.
Zo blijf ik polderverzen schrijven.
Hoewel ik leuks weet in de stad
vertoef ik liever in dit gat,
dat eindeloos zichzelf zal blijven.
Stauf Meilek
Miel den Aarder
